ප්ලාස්ටික් දූෂණය යනු කලින් සිතුවාටත් වඩා භයානක වන අතර දින ගණනක් මිරිදිය තුළ වෛරස් ජීවමානව තබා ගැනීමට සහ බෝවන ලෙස තබා ගැනීමට උපකාරී වන බව නව අධ්‍යයනයකින් හෙළි වී තිබේ.
රෝග ඇති කරන ක්ෂුද්‍ර ජීවීන්ගෙන් පිරී ඇති අපද්‍රව්‍ය ජලය පිරිපහදු කළද ක්ෂුද්‍ර ප්ලාස්ටික් විශාල ප්‍රමාණයක් ඇති බව සොයාගෙන ඇති බැවින් මෙය විශේෂයෙන් භයානක බව පරිසර දූෂණය සඟරාවේ මෑතකදී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අධ්‍යයනය පෙන්වා දුන්නේය.
ක්ෂුද්‍ර ප්ලාස්ටික් මිරිදියට මුදා හැරීමෙන් පසු ක්ෂුද්‍ර ජීවී සෛල හෝ ජෛව පටල තට්ටුවක් මතුපිට ඇති වන බව විද්‍යාඥයන් අධ්‍යයනයේදී නිරීක්ෂණය කළහ. මෙම පෝෂ්‍ය පදාර්ථ බහුල පාවෙන පටල ක්ෂුද්‍ර ප්ලාස්ටික් මතට පතිත වන ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් සඳහා ආගන්තුක සත්කාරයට සුදුසු මතුපිටක් බවට පත්වේ.
ක්ෂුද්‍ර ප්ලාස්ටික් වල වෛරස් දින තුනක් හෝ ඊට වැඩි කාලයක් ජලයේ ජීවමානව පැවති බව ස්ටර්ලින් විශ්ව විද්‍යාලයේ ව්‍යාපෘතියේ ප්‍රධාන පර්යේෂක රිචඩ් කුලියම් ද ගාඩියන් වෙත පැවසීය. ගංඟාවලට ගලා යන අපජලය වෙරළට පැමිණීමට මෙය ප්‍රමාණවත් කාලයක් බව ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසීය.
වෛරස් වලට ස්වභාවික සංරචක වලටද ඇතුල් විය හැකි නමුත් ප්ලාස්ටික් දූෂණය බොහෝ කාලයක් පවතිනු ඇත, කිව්ලියම් වැඩිදුරටත් පැවසීය.
“ජෛව පටල සමග සම්බන්ධ වෛරස් ජලයේ ඉතිරිව ඇති ඒවාට සාපේක්ෂව වඩා ස්ථායී විය” යනුවෙන් කතුවරුන් ප්‍රතිකාවේ ලියා ඇත. පර්යේෂකයන්ට අනුව සෑම අපජල පවිත්‍රකරණයකදීම ප්‍රතිඵලය එලෙසම පැවතුනි.
“එක් එක් ප්‍රතිකාරය සඳහා භාවිතා කරන විල් ජලයේ ස්වාභාවික සංයුතිය වෛරස් අංශු ඒකරාශී කිරීමේදී භූමිකාවක් ඉටු කර ඇත.” කතුවරුන් පත්‍රයේ සඳහන් කළහ.
අපජලයේ අධික ක්ෂුද්‍ර ප්ලාස්ටික් බහුලත්වය, උත්ප්ලාවකතාව සහ ජලභීතිකාව වැනි ප්ලාස්ටික්වල ආවේණික ලක්ෂණ සහ අපජල පවිත්‍රකරණයට මානව වෛරස් රෝග කාරක අධික ලෙස පැටවීම වැනි සාධකවල එකතුවක් වෛරස් ක්ෂුද්‍ර ප්ලාස්ටික් මතුපිට සමඟ සම්බන්ධ වීමට සැලකිය යුතු ඉඩක් සපයයි. .
වෛරස් දින තුනක් සඳහා පරීක්ෂාවට ලක් කරන ලද නමුත් දිගු අධ්‍යයන කාලයකදී වෛරස් ප්ලාස්ටික් මතුපිට කොපමණ කාලයක් පවතින්නේද යන්න හරියටම තීරණය කරනු ඇත.
DTE Staff විසින් Down to Earth වෙබ් අඩවිය වෙත ලියන ලද Microplastics help viruses survive longer in water, remain infectious: Study නම් ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනයකි.
Comments are closed for this post.