නව අධ්‍යයනයකට අනුව, හුදෙක් කාබන් ශුන්‍ය කිරීමේ උත්සාහයන් කෙරෙහි පමණක් අවධානය යොමු කරන්නේ නම්, ගෝලීය උෂ්ණත්වය 2035 වන විට පූර්ව කාර්මික මට්ටමට වඩා සෙල්සියස් අංශක 1.5 ඉක්මවන අතර 2050 වන විට 2 ° C ඉක්මවනු ඇත.

නමුත් ‘PNAS’ සඟරාවේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අධ්‍යයනයට අනුව මීතේන්, කළු කාබන්, හයිඩ්‍රොෆ්ලෝරෝකාබන් (HFC), ට්‍රොපොස්ෆෙරික් ඕසෝන් සහ නයිට්‍රස් ඔක්සයිඩ් වැනි CO2 සහ CO2 නොවන දූෂක ද්‍රව්‍ය එකවර ඉලක්ක කර ගනිමින් උපාය මාර්ග සැකසීමෙන් මෙම ඉරණම වළක්වා ගත හැකිය.

දැනට, දේශගුණය අවම කිරීමේ උත්සාහයන් ඉලක්ක කරන්නේ CO2 විමෝචනය පමණක් වන නමුත් CO2 නොවන සගයන්ගේ අහිතකර බලපෑම් හොඳින් දන්නා බව අධ්‍යයනය තර්ක කළේය.

දේශගුණික විපර්යාස අවම කිරීම සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කරන දේශගුණික විපර්යාස සඳහා වන අන්තර් රාජ්‍ය මණ්ඩලයේ (IPCC) ක්‍රියාකාරී කණ්ඩායම් III වාර්තාව, CO2 සහ හරිතාගාර වායු කිහිපයක් කෙරෙහි අවධානය යොමු කරයි, නමුත් අනෙකුත් CO2 නොවන දූෂක ද්‍රව්‍ය බැහැර කරයි, අධ්‍යයනය අවධාරණය කළේය.

සැන් ඩියාගෝ හි ස්ක්රිප්ස් සාගර විද්‍යා ආයතනයේ  සහ නව දිල්ලියේ ටෙරී විශ්ව විද්‍යාලයේ කීර්තිමත් මහාචාර්යවරයෙකු සහ දේශගුණය පිළිබඳ යුනෙස්කෝ මහාචාර්යවරයෙකු වන වීරභද්‍රන් රාමනාදන් ප්‍රකාශ කලේ, “අපි අඛණ්ඩව කාබන් ශුන්‍ය ආර්ථිකයක් ඇති කළ යුතු බවයි. 

“අපි මීතේන්, හයිඩ්‍රොෆ්ලෝරෝකාබන්, කළු කාබන් සහ පහළ වායුගෝලයේ ඕසෝන් වැඩි කරන වෙනත් පූර්වගාමී වායූන්ගේ විමෝචන වක්‍රය වහා නැමිය යුතුය,” ඔහු තවදුරටත් පැවසීය.

කණ්ඩායම වසර ගණනාවක් පුරා දේශගුණික විපර්යාස පිටුපස ඇති භෞතික විද්‍යාව මෙන්ම අනාගතය සඳහා ප්‍රක්ෂේපණය කරන ලද IPCC ක්‍රියාකාරී කණ්ඩායම් I (WGI) 2013 සහ 2021 වාර්තා සමාලෝචනය කරන ලදී. කණ්ඩායම 1750-2019 දක්වා ඓතිහාසික විමෝචනය ද විශ්ලේෂණය කළේය.

ඔවුන්ගේ විශ්ලේෂණයට අනුව ගෝලීය උෂ්ණත්වය ඉහළ යාමට දායක වන CO2 නොවන දූෂකවල කොටස CO2 තරම්ම වේ.

ගෝලීය උණුසුම සඳහා CO2 සහ CO2 නොවන හරිතාගාර වායූන්ගේ දායකත්වය පිළිවෙලින් සියයට 52-57 සහ සියයට 43-48 බව පෙන්වා දී ඇති IPCC WGI වාර්තා සමඟ මෙය එකඟ වේ.

පර්යේෂකයන් විසින් එරසොල් කුඩා, ඝන අංශු හෝ වාතයේ පාවෙන දියර ජල බිඳිති  පොසිල ඉන්ධන ප්‍රභවයන්ගෙන් මුදා හරින ලද බව ද සැලකේ.

සමහර aerosols ග්‍රහලෝක උණුසුම් කරන බව දන්නා අතර අනෙක් ඒවාට ප්‍රතිවිරුද්ධ බලපෑමක් ඇත. අනෙකුත් අධ්‍යයනයන්ට අනුව සිසිලන aerosols වලට මූලික වශයෙන් සල්ෆේට්, නයිට්‍රේට් සහ කාබනික කාබන් ඇතුළත් වේ.

පුදුමයට කරුණක් නම්, ෆොසිල ඉන්ධන මගින් සම-විමෝචනය වන වායු දූෂණය එරසොල් සඳහා අප ගණන් ගන්නා විට, CO2 නොවන හරිතාගාර වායු සහ කළු කාබන් සබන් වලින් උණුසුම් වීම සියයට 80 කට ආසන්න විය.

කාබන් ශුන්‍යකරණය මත පමණක් විශ්වාසය තැබීමෙන් පමණක් 2045 දී ගෝලීය උෂ්ණත්වය 2°C සීමාවෙන් ඔබ්බට ගෙන යා හැකි බව ඔවුන්ගේ විශ්ලේෂණය පෙන්වා දී ඇත.

කාබන්ඩයොක්සයිඩ් ප්‍රයත්නයන් මගින් CO2 මට්ටම් පහත හෙළනු ඇතත්, ඇති වන උණුසුම ඉදිරි වසර 25 තුළ ආසන්න කාලීනව අඩු නොවනු ඇත, රාමනාදන් පැහැදිලි කළේය.

ෆොසිල ඉන්ධන ප්‍රභවයන්ගෙන් ලැබෙන සිසිලන එරසොල් ද කාබන් ශුන්‍යකරණය හේතුවෙන් අඩු වනු ඇති බව අධ්‍යයනය සඳහන් කරයි.

CO2 නොවන දූෂක සමඟ කටයුතු නොකර, රාමනාදන් අනතුරු ඇඟවූයේ, මෙම වායූන් තාපය රඳවා තබා ගන්නා අතර උනුසුම් වීම වසන් කිරීමට බොහෝ සිසිලන වායුසෝල නොමැති බැවින්, උෂ්ණත්වය 1.5 ° C ට වඩා ඉහළ මට්ටමක තබා ගන්නා බවයි. 

ඉලක්ක සමඟ කාබන් ශුන්‍යකරණය පියවරයන් ඒකාබද්ධ කිරීම 2030 වන විට ශුද්ධ සිසිලනය ලබා දිය හැකි අතර, 2030 සිට 2050 දක්වා උනුසුම් වීමේ වේගය දළ වශයෙන් සියයට 50 කින් අඩු කළ හැකි අතර සෙල්සියස් අංශක 2 මට්ටම වළක්වා ගත හැකි බව අධ්‍යයනය නිගමනය කළේය.

CO2 සහ CO2 නොවන දූෂක දෙකම අවම කිරීම ආසන්න කාලීන උනුසුම් වීම අඩු කරන අතර උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක 2 ට වඩා පහසුවෙන් සීමා කිරීමට උපකාරී වන බව අධ්‍යයනයේ ප්‍රකාශය වැදගත් සොයා ගැනීමකි. දිල්ලියේ ලාභ නොලබන ආයතනයක් වන විද්‍යාව සහ පරිසරය සඳහා වූ මධ්‍යස්ථානයේ දේශගුණික විපර්යාස පිළිබඳ වැඩසටහන් කළමනාකාරිනී අවන්තිකා ගොස්වාමි ඩවුන් ටු අර්ත් වෙත පැවසුවාය.

CO2 එහි බහුලත්වය සහ දිගු ආයු කාලය හේතුවෙන් තවමත් ප්‍රධාන අවධානයට ලක්ව ඇතත්, CO2 නොවන දූෂක අවම කිරීම කෙරෙහි අවධානය යොමු වෙමින් පවතින බව මෑත කාලීන ගෝලීය මීතේන් ප්‍රතිඥාව උදාහරණයක් ලෙස උපුටා දක්වමින් ඇය පැවසුවාය.

2021 එක්සත් ජාතීන්ගේ දේශගුණික විපර්යාස සමුළුව (CoP26) තුළ අත්සන් කරන ලද ග්ලාස්ගෝ දේශගුණ ගිවිසුම, 2030 වන විට මීතේන් ඇතුළු කාබන් ඩයොක්සයිඩ් නොවන හරිතාගාර වායු විමෝචනය අඩු කිරීම සඳහා ඉදිරි ක්‍රියාමාර්ග සලකා බැලීමේ අවශ්‍යතාවය හඳුනාගෙන ඇත.

ගෝස්වාමිද කරුණු කිහිපයක් පෙන්වා දුන්නේය. මීතේන් සහ එයරොසෝල් වැනි CO2 නොවන දූෂක මැනීම පිළිබඳ අවිනිශ්චිතතාවයන් විසඳිය යුතු බව ඇය පැවසුවාය.

ඔවුන්ගේ මූලාශ්‍ර සහ අවම කිරීමේ ක්‍රම පිළිබඳ දැනුම ප්‍රධාන ධාරාව බවට පත් විය යුතු බව ඇය පැහැදිලි කළාය.

අධ්‍යයනය වෙනත් ප්‍රශ්න ද මතු කරයි. මීතේන් ගැන පමණක් කතා කරන විට මීතේන් අඩු කරන්නේ කවුරුන්ද යන දේශපාලන ප්‍රශ්නය ද තිබේ: ගෝලීය දකුණේ ගල් අඟුරු පරිභෝජනය කරන සහ සහල් නිපදවන රටවල්, නැතහොත් උතුරේ තෙල් හා ගෑස් පරිභෝජනය කරන රටවල්, ඇය පෙන්වා දුන්නාය.

Rohini Krishnamurthy විසින් Down to Earth වෙබ් අඩවිය වෙත ලියන ලද Share of non-CO2 pollutants contributing to global warming almost as much as carbon dioxide: Study නම් ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනයකි.