නව අධ්‍යයනයකට අනුව, උණුසුම් ජලයේ වාසය කරන විලෝපිකයන් මිනිසා විසින් ඇති කරන ලද දේශගුණික විපර්යාස හේතුවෙන් අධික ලෙස ආහාර රුචිය වර්ධනය කර ඇති බව පෙනේ.

අධික විලෝපිත අනුපාත ගොදුරට ඔවුන්ගේ බහුලත්වය සහ සංයුතිය වෙනස් කිරීමෙන් බලපෑම් කළ හැකි බව විද්‍යාවේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අධ්‍යයනය අනතුරු ඇඟවීය.

“ගොදුර වේගයෙන් විශාල වීම නිසාත්, වැඩි විලෝපිත අනුපාතයකට ඉඩ සැපයීමෙන් ද බලපෑමට ලක් වනු ඇත” යනුවෙන් වාර්තාවේ ප්‍රධාන කතුවරයා සහ ස්මිත්සෝනියන් පාරිසරික පර්යේෂණ මධ්‍යස්ථානයේ සමුද්‍ර ජීව විද්‍යාඥ ගේල් ඇෂ්ටන් ඩවුන් ටු අර්ත් වෙත පැවසීය.

මෙම වෙනස්කම් වසර දහස් ගණනක් තිස්සේ පැවති ශේෂයන් කඩාකප්පල් කළ හැකිය. “දැන්, හදිසියේම අපි උෂ්ණත්වය ඉහළ අගයකින් වැඩි කරනවා,” ගේල් නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේය.

පර්යේෂකයන් පැවසුවේ ජලය උණුසුම් කිරීමේ ඇඟවුම් පැහැදිලි නැත. උණුසුම් ජලය ඇති නිවර්තන කලාපවල ඉහළ කොල්ලකෑම් අනුපාතයක් දැකිය හැකි බවට අතීත පර්යේෂණ ඉඟි කර ඇත. නමුත් අනෙකුත් කුඩා අධ්‍යයනයන් පරස්පර ප්‍රතිඵල පෙන්වා ඇත.

මෙයට හේතුව කුඩා අධ්‍යයනයන් ගේල්ට අනුව පරිසරයේ උෂ්ණත්වයට වඩා අක්ෂාංශ කෙරෙහි අවධානය යොමු කර ඇති බැවිනි.

ගේල් සහ ඇගේ කණ්ඩායම  උතුරේ ඇලස්කාවේ සිට දකුණු ඇමරිකාවේ කෙළවරේ ටියෙරා ඩි ෆියුගෝ දක්වා  විශාල භූගෝලීය ප්‍රදේශයක් ආවරණය කරමින් අධ්‍යයනයක් සිදු කළහ. ඔවුන් ඒ සඳහා ඇමරිකාවේ අත්ලාන්තික් සහ පැසිෆික් වෙරළ තීරයේ ස්ථාන 36 ක් තෝරා ගත්හ.

වෙරළාසන්න සමුද්‍ර පරිසර පද්ධතිවල නිවර්තන කලාපීය සිට උප ධ්‍රැව අක්ෂාංශ දක්වා කොල්ලකෑමේ තීව්‍රතාවය සහ එහි බලපෑම් අඩු වේද යන්න ඇගයීමට කණ්ඩායම අරමුණු කර ඇත.

“විශේෂයෙන්ම, අපි මාළු සහ අනෙකුත් විශාල, ජංගම විලෝපිකයන්ගෙන් නිශ්චල සමුද්‍ර අපෘෂ්ඨවංශික ප්‍රජාවන්ට (උදාහරණ ලෙස ඇල්ගී, බ්‍රයෝසෝවාන් සහ ස්පොන්ජ්) ඇති බලපෑම තක්සේරු කළෙමු.” පර්යේෂකයන් ඔවුන්ගේ අධ්‍යයනයේ ලියා ඇත. 

මීළඟට, පර්යේෂකයන් ගිම්හානයේදී එක් එක් ස්ථාන තුල විලෝපිකයන් සහ ගොදුර අන්තර්ක්‍රියා කරන ආකාරය ඇගයීමට පරීක්ෂණ කට්ටල තුනක් සිදු කළහ.

පළමු අත්හදා බැලීමේදී, කණ්ඩායම පැයක් තුළ කොපමණ ප්‍රමාණයක් පරිභෝජනය කරනවාද යන්න මැනීමට වියළි දැල්ලන් ඇමක් භාවිතා කළහ.

උණුසුම් නිවර්තන කලාපයේ වැඩි විලෝපිත ක්‍රියාකාරිත්වයක් දක්නට ලැබුණි. සොයාගැනීම්වලට අනුව දළ වශයෙන් සෙල්සියස් අංශක 20 ට අඩු උෂ්ණත්වයක් ඇති ජලයේ, විලෝපිතාව ශුන්‍ය විය.

පහත අත්හදා බැලීම් මගින් ගොදුරට විලෝපික ක්‍රියාකාරකම්වල දිගු කාලීන බලපෑම් මැනිය.

දෙවන අත්හදා බැලීමේදී, කණ්ඩායම විසින් අපෘෂ්ඨවංශික ගොදුරු ප්‍රජාවන්ට මාස තුනක් දිය යට ප්ලාස්ටික් පැනල් මත ජනපද වීමට සහ වර්ධනය වීමට ඉඩ ලබා දුන්නේය. ඔවුන්ව කූඩු කර තිබුණේ සෙන්ටිමීටරයකට වඩා විශාල මාළු නොදැමීමටයි.

තුන්වැන්නාටත් තිබුණේ එකම සැකසුමකි, කණ්ඩායම සති 10ක් ජලය යට තබා සති දෙකක් සඳහා පැනලවලින් අඩක් කූඩු නොකළේය.

ප්‍රතිඵලවලින් පෙනී ගියේ උෂ්ණත්වය ඉහළ මට්ටමක පවතින විට විලෝපිකයන් ගොදුරු ප්‍රජාවන්ට විශාල බලපෑමක් ඇති කරන බවයි.

අධ්‍යයනයට අනුව, ශීතල ප්‍රදේශවල, විලෝපිකයන් කූඩු කර හෝ නොකොට තැබුවද ගොදුරට වෙත වැඩි තර්ජනයක් එල්ල කළේ නැත.

උෂ්ණත්වය සමඟ ගොදුරු ප්‍රජාවන්ගේ සංයුතියේ වෙනසක් ද කණ්ඩායම වාර්තා කළේය.

නිදසුනක් වශයෙන්, විලෝපිකයන් හුදකලා, බෝතල් හැඩැති ටියුනිකේට් වැනි ගොදුරක් පෝෂණය කිරීමට කැමැත්තක් දක්වයි, ඒවා මුහුදු දැල්ලන් ලෙසද හැඳින්වේ. මෙම ජීවීන් නිවර්තන කලාපයේ විශාල පාඩු ලැබීය.

මෙය තවත් ගොදුරක් – බ්‍රයෝසෝවාන් හෝ පාසි සතුන් – සොයාගැනීම්වලට අනුව විලෝපිකයන් විසින් සොයා නොගත් බැවින් සමෘධිමත් වීමට ඉඩ සලසයි.

සමහර ගොදුරු විශේෂ ජයග්‍රාහකයන් වන අතර අනෙක් ඒවා පරාජිතයන් වනු ඇතැයි වාර්තාව යෝජනා කළේය.

“මෙම අවස්ථාවෙහිදී, බ්‍රයෝසෝවාවන් ජයග්‍රාහකයන් ලෙසත්, පරාජිතයින් ලෙස ටියුනිකේට් දැකිය හැක” ගේල් පැහැදිලි කළේය.

කෙසේ වෙතත්, අත්හදා බැලීම් කෙටි කාලීන පරිමාණයකින් සිදු කරන ලද බවත්, දිගු කාලීනව දේවල් වෙනස් විය හැකි බවත් ඇය පිළිගත්තාය. කෙසේවෙතත්, සමහර විශේෂයන් වෙනස්කම්වලට සාර්ථකව මුහුණ දීමට සන්නද්ධ නොවිය හැකි බව ඇය පැවසුවාය.

අනාගතයේදී තවත් ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු දීමට පර්යේෂකයන් බලාපොරොත්තු වේ. “මෙම අත්හදා බැලීමේදී විලෝපිකයන්ගේ අනන්‍යතාවය අල්ලා ගැනීමට අපට නොහැකි විය. ඕනෑම අනාගත ගොදුරු ප්‍රජාවක් සමඟ යෙදවීමට කැමරා 36කට වැඩි ප්‍රමාණයක් තිබීම සතුටක්, ”ගේල් පැවසීය.

මෙම අත්හදා බැලීම් තවත් අඛණ්ඩ වෙරළ තීරයක් ඔස්සේ ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීම ඔවුන්ගේ අරමුණයි. ප්‍රජාවන්ගේ හෝ විලෝපිත අනුපාතවල වෙනස්කම් පරීක්ෂා කිරීම සඳහා වසර 10 කට පසුව එම අත්හදා බැලීම් නැවත කිරීම ඉතා හොඳ බව විශේෂඥයා අවධාරණය කළේය.

Rohini Krishnamurthy විසින් Down to Earth වෙබ් අඩවිය වෙත ලියන ලද Warmer waters can drive higher predation rates: Study නම් ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනයකි.